Χαμένες παιδικές αναμνήσεις!

Το περασμένο καλοκαίρι, με αξίωσε ο θεός να επισκεφτώ την πόλη που γεννήθηκα και μεγάλωσα. Περίπου 30 χρόνια μετά βρέθηκα στα μέρη που πέρασα ολόκληρη την παιδική και εφηβική μου ηλικία. Επισκέφτηκα τα σπίτια στα οποία έζησα (μετακομίζαμε συχνά λόγω της εργασίας των γονιών μου) και τα αντίστοιχα σχολεία στα οποία φοίτησα.  Ως δια μαγείας, ήρθαν στο μυαλό μου ξεκάθαρες εικόνες με συμμαθητές, δασκάλους, περιστατικά χαρούμενα άλλα και στενάχωρα και ξύπνησαν μέσα μου τα ανάλογα συναισθήματα. Σαν να μην πέρασε μια μέρα. Η καρδιά μου κόντευε να σπάσει. Θυμήθηκα γιορτές, σχολικούς περιπάτους, τις βόλτες και τα παιχνίδια με φίλους μετά το σχολείο, τσακωμούς και συμφιλιώσεις. Αυτός είναι ο δικός μου θησαυρός των παιδικών μου αναμνήσεων. Όλα όσα διαμόρφωσαν αυτό που είμαι σήμερα και πραγματικά τα αναβίωσα σαν να ήταν χτες.

Σήμερα αναρτιέμαι: Άραγε τα παιδιά της ψηφιακής εποχής θα έχουν τόσες πολλές και έντονες αναμνήσεις από τα παιδικά τους χρόνια; Και τι θα θυμούνται; Βόλτες και παιχνίδια με φίλους ή οθόνες, βιντεοπαιχνίδια και avatars (ήρωες);

Χτες συνάντησα ένα ζευγάρι ξαδέρφια μου που μου έδωσαν αφορμή για να γράψω σήμερα αυτές τις σκέψεις μου και τους ευχαριστώ πολύ. Μου είπαν ότι είχαν πάει για φαγητό με φίλους και τα παιδιά τους. Όσοι ώρα διήρκησε το γεύμα τα τρία μικρά αγοράκια της παρέας έπαιζαν με τα κινητά και δεν βγήκαν καθόλου έξω να παίξουν όπως έκαναν τα κορίτσια. Τι αναμνήσεις θα έχουν άραγε αυτά τα τρία παιδιά από αυτή την οικογενειακή και κοινωνική εκδήλωση; Πόσες ευκαιρίες για αλληλεπίδραση, επικοινωνία και σωματική και βλεμματική επαφή έχασαν;

Σύμφωνα με τον Rudolf Steiner αλλά και άλλους επιστήμονες το μυαλό και το σώμα μας αλλάζει κάθε 7 χρόνια. Στις ηλικίες από 0 έως 7 χτίζονται οι εσωτερικές και ψυχικές δομές του ατόμου οι οποίες στα επόμενα χρόνια της ζωής του θα του επιτρέπουν να αισθάνεται, να σκέφτεται και να αναγνωρίζει την ταυτότητα του ως άτομο. Στην ηλικία αυτή μαθαίνουν τα παιδιά πολλά από τις συμπεριφοριστικές αντιδράσεις. Στα επόμενα 7 χρόνια συνεχίζεται η ανάπτυξη της προηγούμενης φάσης. Το παιδί ανακαλύπτει ιδέες, έννοιες και σχέσεις και βιώνει σωματική και ψυχική εξέλιξη. Για τον λόγο αυτό είναι σημαντικό τα παιδιά να έχουν πολλές ευκαιρίες αλληλεπίδρασης τόσο με ενήλικες όσο και με συνομήλικους. Η χρήση ηλεκτρονικών συσκευών τους στερεί χρόνο από την ανθρώπινη αλληλεπίδραση, την ανάπτυξη και την συναισθηματική και κοινωνική τους ωρίμανση.

Μα θα μου πει κάποιος: Οι εποχές αλλάζουν. Ο τρόπος ζωής άλλα και τα παιχνίδια αλλάζουν μορφή. Θα συμφωνήσω απόλυτα. Και ευτυχώς αλλάζουν. Προσωπικά δεν θα ήθελα να ζω σε καμία άλλη εποχή και μην απολαμβάνω τα οφέλη που μας προσφέρει η τεχνολογία. Αυτό όμως που δεν πρέπει να αλλάξει με τίποτα για να έχουμε παιδιά σωματικά και ψυχικά υγιή είναι η ανθρώπινη επαφή. Η επικοινωνία, λεκτική και μη λεκτική, δίνει στα παιδιά την δυνατότητα να αναπτυχθούν συναισθηματικά και κοινωνικά. Τα παιδιά γίνονται πιο έξυπνα και μαθαίνουν να διαχειρίζονται καταστάσεις, ανθρώπους και συναισθήματα. Όλα αυτά δεν μπορεί να τα αντικαταστήσει ένα ηλεκτρονικό παιχνίδι, ακόμα και αν παίζεται ομαδικά.

Ο χρόνος μπροστά από την οθόνη στερεί από τα παιδιά παιδικές αναμνήσεις. Μια ηλεκτρονική συσκευή δεν μπορεί να αναπληρώσει τα οφέλη της ανθρώπινης επαφής. Ας δώσουμε στα παιδιά μας ευκαιρίες να δημιουργήσουν τον δικό τους θησαυρό παιδικών αναμνήσεων που θα τον κουβαλούν μαζί τους για όλη τους την ζωή. Και οι αναμνήσεις αυτές να αφορούν επί το πλείστον Ανθρώπους και όχι Avatars.

Συντάκτης:  Καφτάκη Ροδούλα Εκπαιδευτικός Πληροφορικής MSc,  Πιστοποιημένη στην Ασφάλεια Διαδικτύου από την  European Schoolnet Academy, Better Internet for Kids, InSafe

Αν θέλεις να λαμβάνεις Υλικό, Άρθρα και να ενημερώνεσαι για τις δράσεις του Safe Kids Project κάνε δωρεάν εγγραφή στο

Safe Kids Project Newsletter!